Geleceğimize ve geleceğimiz dediğimiz çocuklarımıza verdiğimiz değeri anlatan ve bu konuda bizi düşündürmesi gerekli olan bir hikayeyi siz değerli BaŞakHaber.com takipçileri ile paylaşıyorum. Lütfen bunun her cümlesini hayatınızı da göz önüne koyarak okuyunuz…

Baba Bana Zaman Ayır

Adam yorgun argın eve döndüğünde 5 yaşındaki oğlunu kapının önünde beklerken bulmuş. Çocuk babasına:

– Baba Bana Zaman Ayır. “Baba 1 saatte ne kadar para kazanıyorsun diye sormuş.”

Zaten yorgun gelen adam:

– Bu senin işin değil diye yanıtlamış.

Bunun üzerine çocuk:

– Babacığım lütfen bilmek istiyorum diye yanıt vermiş.

Adam:

– İllaki bilmek istiyorsan 20 dolar diye yanıt vermiş.

Bunun üzerine çocuk:

– Peki bana 10 dolar borç verir misin diye sormuş.

Adam iyice sinirlenip:

– Benim senin saçma oyuncaklarına veya benzeri şeylerine ayıracak param yok. Hadi derhal odana git ve kapını kapat demiş.

Çocuk sessizce odasına çıkıp kapısını kapatmış. Adam sinirli sinirli bu çocuk nasıl böyle şeylere cesaret eder demiş kendi kendine. Aradan bir saat geçtikten sonra adam biraz daha sakinleşmiş ve çocuğa parayı neden istediğini bile sormadığını düşünmüş. Yukarı çocuğun odasına çıkmış ve kapıyı açmış. Yatağında olan çocuğa:

– Uyuyor musun diye sormuş.

Çocuk:

– Hayır diye yanıtlamış.

– Al bakalım istediğin 10 doları; sana az önce sert davrandığım için üzgünüm ama uzun ve yorucu bir gün geçirdim demiş.

Çocuk sevinçle haykırmış:

– Teşekkürler babacığım. Yastığının altından diğer buruşuk paraları çıkarmış adamın suratına bakmış ve yavaşça paraları saymış.

Bunu gören adam iyice sinirlenerek:

– Paran olduğu halde neden benden para istiyorsun benim senin saçma çocuk oyunlarına ayıracak vaktim yok demiş.

Çocuk:

– Ama yeterince yoktu demiş ve paraları babasına uzatarak: “İşte 20 dolar 1 saatini bana ayırır mısın.?“